Fakty i informacje dotyczące zarazy kasztanów: jak zapobiegać zarazie kasztanów na drzewach

2025 Autor: Chloe Blomfield | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-22 15:38

Pod koniec XIX wieku amerykańskie kasztany stanowiły ponad 50 procent drzew w lasach liściastych na wschodzie. Dziś nie ma. Dowiedz się o winowajcy - zarazie kasztanów - i o tym, co robi się, aby zwalczyć tę wyniszczającą chorobę.

Fakty dotyczące zarazy kasztanów

Nie ma skutecznej metody leczenia zarazy kasztanowca. Kiedy drzewo zarazi się chorobą (tak jak w końcu wszyscy), nie możemy nic zrobić, tylko patrzeć, jak zanika i umiera. Prognozy są tak ponure, że gdy pyta się ekspertów, jak zapobiegać zarazie kasztanów, ich jedyną radą jest całkowite unikanie sadzenia kasztanów.

Spowodowany przez grzyb Cryphonectria parasitica, zaraza kasztanów przedzierała się przez lasy liściaste wschodniego i środkowo-zachodniego, unicestwiając trzy i pół miliarda drzew do 1940 roku. Dziś można znaleźć pędy korzeniowe, które wyrastają ze starych pni martwych drzew, ale kiełki obumierają, zanim dojrzeją do produkcji orzechów.

Zaraza kasztanowca trafiła do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku na importowanych azjatyckich kasztanowcach. Kasztany japońskie i chińskie są odporne na tę chorobę. Chociaż mogą zarazić się chorobą, nie okazują poważnejobjawy obserwowane w amerykańskich kasztanach. Możesz nawet nie zauważyć infekcji, chyba że usuniesz korę z azjatyckiego drzewa.

Możesz się zastanawiać, dlaczego nie zastępujemy naszych amerykańskich kasztanów odpornymi odmianami azjatyckimi. Problem w tym, że azjatyckie drzewa nie są tej samej jakości. Amerykańskie kasztanowce były niezwykle ważne pod względem komercyjnym, ponieważ te szybko rosnące, wysokie, proste drzewa produkowały lepsze drewno i obfite zbiory pożywnych orzechów, które były ważnym pożywieniem zarówno dla zwierząt gospodarskich, jak i dla ludzi. Drzewa azjatyckie nie mogą się zbliżyć do wartości kasztanowców amerykańskich.

Cykl życia zarazy kasztanowca

Zakażenie występuje, gdy zarodniki lądują na drzewie i przebijają korę przez rany owadów lub inne pęknięcia w korze. Po wykiełkowaniu zarodniki tworzą owocniki, które tworzą więcej zarodników. Zarodniki przemieszczają się do innych części drzewa i pobliskich drzew za pomocą wody, wiatru i zwierząt. Kiełkowanie i rozprzestrzenianie się zarodników trwa przez całą wiosnę i lato oraz wczesną jesień. Choroba zimuje, gdy grzybnia wije się w pęknięcia i pęka w korze. Wiosną cały proces zaczyna się od nowa.

Rakowce rozwijają się w miejscu infekcji i rozprzestrzeniają się wokół drzewa. Zrakowacenia zapobiegają przemieszczaniu się wody w górę pnia i gałęzi. Powoduje to obumieranie z powodu braku wilgoci, a drzewo w końcu umiera. Pniak z korzeniami może przetrwać i mogą pojawić się nowe kiełki, ale nigdy nie dotrwają do dojrzałości.

Naukowcy pracują nad rozwinięciem odporności drzew na zarazę kasztanowca. Jedno podejście tostworzyć hybrydę o doskonałych cechach kasztanowca amerykańskiego i odporności kasztana chińskiego na choroby. Inną możliwością jest stworzenie genetycznie zmodyfikowanego drzewa poprzez wprowadzenie odporności na choroby do DNA. Już nigdy nie będziemy mieli tak silnych i obfitych kasztanowców, jak na początku XX wieku, ale te dwa plany badawcze dają nam powód, by mieć nadzieję na ograniczoną poprawę.