Dbanie o nowozelandzkie rośliny lnu - jak uprawiać nowozelandzkie rośliny lnu

2024 Autor: Chloe Blomfield | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-15 23:59

Len nowozelandzki (Phormium tenax) był kiedyś uważany za spokrewniony z agawą, ale od tego czasu został umieszczony w rodzinie Phormium. Nowozelandzkie rośliny lniane są popularnymi roślinami ozdobnymi w strefie 8 USDA. Ich wachlarzowata forma i łatwy wzrost z kłączy są doskonałymi akcentami w pojemnikach, ogrodach bylinowych, a nawet w rejonach przybrzeżnych. Gdy już nauczysz się uprawiać len nowozelandzki, możesz zostać nagrodzony roślinami o szerokości od 2 do 3 metrów o niesamowitej potencjalnej wysokości 6 metrów w doskonałych warunkach.

Informacje o roślinach lnu w Nowej Zelandii

Nowozelandzkie rośliny lnu mają w uprawie dwa główne gatunki, ale liczne odmiany. Odmiany wykazują czerwony, żółty, zielony, bordowy, fioletowy, bordowy i wiele innych kolorów liści. Istnieją nawet pstrokate len dla ekscytującego kontrastu na liściach. Jeśli rośliny są w wystarczająco ciepłych regionach, pielęgnacja lnu nowozelandzkiego jest bardzo prosta, z niewielką liczbą skarg na owady lub choroby i odpornym na zadomowienie.

Ten len nosi nazwę swoich włóknistych liści, które kiedyś były używane do wyrobu koszy i tekstyliów. Do wszystkich części rośliny użyto lekarstwa z korzeni, pudru do twarzy z pyłku kwiatowego i starych kwitnących pędów spiętych razem jak tratwy. Liście są w kształcie stępki, zbliżając się do zdecydowanejpunkt. Mogą być używane jako rośliny ozdobne w strefach od 9 do 11 z najlepszym wzrostem w strefie 8.

Informacje o roślinach lnu w Nowej Zelandii wskazują, że cylindryczne, efektowne kwiaty pojawiają się na wyprostowanych łodygach, ale tylko w ich rodzimym regionie i rzadko w szklarniach. Nowozelandzkie rośliny lnu są interesujące pod względem architektonicznym, ale nie są odporne na zimę i powinny być przenoszone do pomieszczeń na zimę w większości klimatów.

Jak uprawiać len nowozelandzki

Len nowozelandzki to wolno rosnąca roślina wieloletnia. Najpopularniejszą metodą rozmnażania jest podział, a w pełni ukorzenione okazy są powszechnie dostępne w ośrodkach przedszkolnych.

Jednym z głównych wymagań tej rośliny jest dobrze przepuszczalna gleba. Podmokłe lub ciężkie gleby gliniaste ograniczą wzrost i mogą przyczynić się do zgniłych łodyg i kłączy.

Len toleruje częściowe nasłonecznienie, ale lepiej sprawdzi się w warunkach pełnego słońca.

Len nowozelandzki przyciąga ptaki i nie jest atrakcyjny dla jeleni. Jest łatwy w utrzymaniu, odporny na suszę po założeniu i zapewnia dobrą kontrolę nad erozją. Pielęgnacja nowozelandzkiego lnu jest minimalna, gdy rośliny są dojrzałe, ale len może mieć uszkodzone i rozdrobnione końcówki liści w wietrznych i odsłoniętych miejscach.

Dbanie o len nowozelandzki

Hybrydowe rośliny lnu nie są tak trwałe jak dwa podstawowe gatunki. Potrzebują więcej wody i trochę schronienia przed gorącym światłem słonecznym, które może spalić końcówki liści.

Są niezawodnie odporne do 20 stopni F (-6 C), ale wszystkie gatunki można po prostu przenieść jesienią do pomieszczeń, aby zapobiec uszkodzeniom. Użyj kilku cali (5 cm) organicznej ściółki wokół strefy korzeniowej, abychronią wilgoć, zapobiegają chwastom i izolują kłącza.

Od czasu do czasu przycinanie jest konieczne w przypadku uszkodzenia spowodowanego przez słońce lub zimno. W razie potrzeby odetnij martwe i uszkodzone liście.

Len dobrze rozwija się na ubogich glebach, więc nawożenie nie jest konieczne, ale coroczne nawożenie drobno zgniłego kompostu może pomóc w dodaniu składników odżywczych do gleby i zwiększeniu perkolacji.

Pielęgnacja lnu w Nowej Zelandii jest najłatwiejsza do zarządzania w pojemnikach w północnym klimacie. Przenieś roślinę do domu na zimę i stopniowo wypuszczaj ją na zewnątrz, gdy wiosną temperatura otoczenia będzie ciepła.